W zeszłym roku zostałem uszczęśliwiony przez świętego Mikołaja tomikiem Upiorne święta – zbiorem dziesięciu opowiadań traktujących, jak łatwo się domyślić, o krwawych, strasznych, niesamowitych i ogólnie raczej nieprzyjemnych Bożych Narodzeniach. Jest to pozycja, która sprawiła mi – jako osobie marudnej – wiele satysfakcji, gdyż zdecydowana większość zawartych w niej tekstów daje do marudzenia świetny pretekst. Na ich tle ponad przeciętność wybija się jednak opowiadanie Artura Urbanowicza pt. 87 centymetrów, które aż chce się rozebrać na części żeby sprawdzić, co poszło...
Czas kontynuować naszą podróż w głąb Kresu cudów Piotra Jedlińskiego, zwycięscy konkursu ogłoszonego przez Nową Fantastykę na trzydziestolecie Wiedźmina. Poprzednio starałem się wskazać, że tekst ów mógłby wiele zyskać, gdyby szerzej opisać pewne fragmenty – na przeszkodzie stanął jednak zapewne limit znaków. Dziś zastanowimy się, kosztem których wątków można było owe brakujące znaki kupić. A także będziemy szukać matki wszystkich błędów – pojedynczej decyzji, która zrodziła większość pozostałych problemów.
Najpierw jednak w gwoli przypomnienia – choć będę się krytycznie w...
Jakiś czas temu wpadły mi w ręce Szpony i kły, zbiór opowiadań napisanych w ramach konkursu ogłoszonego przez Nową Fantastykę dla uczczenia trzydziestych urodzin Wiedźmina. Podczas lektury dość często łapałem się na jednej i tej samej myśli: "ja zrobiłbym to inaczej". Wiadomo – krytykować najłatwiej.
Nie znaczy to na szczęście, że zawarte w antologii teksty są złe. Wręcz przeciwnie, podczas czytania większości z nich całkiem dobrze się bawiłem. Czasami jednak ich autorzy przyjęli rozwiązania, które moim zdaniem nie były w danym przypadku optymalne. Stąd pomysł na ten tekst &nd...
